کتاب شهاب فضیلت هشت گفتار در باب یک گنجینه

کتاب شهاب فضیلت (آیت الله مرعشی نجفی)

سید شهاب الدین مرعشی نجفی در سال 1276 شمسی در نجف اشرف چشم به جهان گشود .

پدر بزرگوار ایشان آیت الله سید شمس الدین محمود مرعشی از فقها و مدرسان علوم اسلامی نجف بودند . 

ایشان در نوجوانی به کسوت روحانیت درآمد و به فراگیری علوم اسلامی پرداختند . 

ادبیات عرب ، فقه ، اصول ، حدیث ، درایه و تراجم و … را نزد استادان برجسته حوزه علمیه نجف اشرف فرا گرفت و سپس در درس خارج فقه و اصول آیت الله ضیاء الدین عراقی ، آیت الله شیخ احمد کاشف الغطاء و شماری از مراجع تقلید و مدرسان برجسته حوزه علمیه نجف شرکت نمود . 

ایشان در سن 27 سالگی به درجه اجتهاد رسیدند .

شاگردان آیت الله مرعشی نجفی : 

آیت الله مرعشی به دستور آیت الله حائری به تدریس پرداخت .ایشان علوم ادبیات عرب ، منطق ، اصول و فقه را برای طلاب جوان تدریس می نمود .

آیت الله مرعشی پ از رحلت آیت الله حائری به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت . در طول بیش از هفتاد سال تدریس ایشان در حوزه علمیه قم ، دانشمندان بسیاری تربیت شد که شماری از آنان از ایشان اجازه اجتهاد دریافت کردند .

نام برخی از شاگردان ایشان به شرح زیر می باشد ، حضرات آیات : 

1. سید مصطفی خمینی 
2. شهید مرتضی مطهری 
3. شهید دکتر محمد مفتح 
4. شهید آیت الله بهشتی 
5. شهید محمد صدوقی 
6. سید محمد علی قاضی طباطبایی
7. سید محمود طالقانی 
8. شهید حسین غفاری 
9. شیخ شهاب الدین اشراقی 
10. شیخ مرتضی حائری 
11. حاج میرزا جواد آقا تهرانی 
12. آقا موسی صدر 
13. سید مرتضی عسکری 

بخشی از کتاب شهاب فضیلت ( آیت الله مرعشی نجفی ) :

استعداد کامل ، قوه حافظه ی بی نظیر ، قدرت فراگیری و بهره وری فراوان ، اشتیاق بیش از حد به

یادگیری ، عشق به تعالی و پیشرفت ، تمایل شدید به دانش اندوزی در همه علوم و فنون ، علاقه به درس و بحث و مطالعه و کتاب ، لذت جمع آوری ذخائر و آثار گرانقدر علما و فقها و دستاورد های آنان در

طول تاریخ ، انس با دانشمندان در هر کجا و هر زمان ، شور رسیدن به حق ،سرمستی پیوند با اولیا و انبیاء ، خستگی ناپذیری ، شجاعت اخلاقی .

تمامی این صفات به اضافه ی پژوهش مستمر و تلاش پی در پی در راه رسیدن به مقصود او را در موقعیت برجسته ای ازنظر علمی قرار داد که با قدرت و نیروی الهی به علوم عقلی و نقلی تسلط کامل پیدا کرد و جامع معقول و منقول شد . 

به حق او عالمی عامل ، محدثی موثق ، فقیهی مسلم ، مجتهدی جامع الشرایط ، اصولی ای مبرز ، رجالی ای خبیر ، مورخی بصیر و دقیق ، تشابه ای بی مانند ، متکلمی توانمند و عارفی به تمام معنا ساخته بود که در تمام علوم و فنون رایج زمان خود دست داشت و در بیشتر آنها چیره دست و در شماری از علوم و فنون به مقام عالی اجتهاد رسیده بود .