بدون شک شناخت و معرفت ائمه هدی (ع) که خورشیدهای درخشان هدایتند جز در کلام نورانی آن حضرات میسر نخواهد بود. بعبارت دیگر معرفی امام باید به بیان امام صورت گیرد چرا که : جل مقام آل محمد عن وصف الواصفین و نعت الناعتین و ان یقاس بهم احد من العالمین .( مقام آل محمد صلى الله علیه و آله والاتر است از وصف توصیف کنندگان و ستودن ستایندگان ، و از این که احدى از جهانیان با آنان مقایسه گردد)”
بنیاد بین المللی غدیر به منظور نشر و گسترش آموزه های علوی و تعالیم امیر المؤمنین علیه السلام اقدام به نشر کتاب فوق نمود که به جهت بیان قطره ای از اقیانوس بیکران فضائل و مناقب مولا امیرالمومنین علیه السلام، به سراغ خطبه طارق بن شهاب رفته است. این خطبه یکی از خطب نادره امیرالمومنین علیه السلام است که در نهج البلاغه نیامده و علامه مجلسی بر اساس نسخه عتیقی که در اختیار داشته در ج ۲۵ بحارالانوار ص ۱۶۹ متن کامل این خطبه را ذکر کرده است.
مخاطب این خطبه فردی بنام طارق است که حضرت امیر علیه السلام او را مورد خطاب قرار داده و به شئونات امام و مقامات نوری آن انوار قدسی اشاره کرده است .خطبه با این تعابیر آغاز گردیده : یا طارق الامام کلمه الله و حجه الله و وجه الله و نورالله و حجاب الله و آیه الله یختاره الله و یجعل فیه ما یشاء و یوجب له بذلک الطاعه والولایه علی جمیع خلقه فهو ولیه فی سماواته و ارضه اخذ له بذلک العهد علی جمیع عباده ….
