شبهای پیشاور نام کتابی با مضمون ده شب مناظره یک مبلّغ شیعی، مشهور به سلطان الواعظین شیرازی، با دو نفر از عالمان حنفی مذهب اهل سنت افغانستان است.کتاب روزهای پیشاور توسط برادران اهل سنت در رد این کتاب نوشته شده است.
سید محمد شیرازی معروف به سلطان الواعظین فرزند سیدعلی اکبر در ذیقعده ۱۳۱۴ در تهران متولد شد. او یکی از علمای شیعه قرن چهاردهم است.
محتویات :
تحصیلات
وفات
آثار
منابع
تحصیلات :
دروس مقدماتی رادر مدرسه پامنار تهران به اتمام رسانید و در سال ۱۳۲۶ قمری باپدرش عازم عتبات شد. درمدت دوسال که آنجا توقف داشت تحصیلات سطوح را نزد مرندی و شهرستانی به پایان رساندو همراه پدر به کرمانشاه بازگشت.
وفات :
سلطان الواعظین در ده سال پایانی عمر به دلیل بیماری قلبی از منبر منع وخانه‌نشین شد تااین که درشعبان ۱۳۹۱ قمری در تهران درگذشت. پیکرش به قم منتقل شد و در مقبره ابوحسین قم به خاک سپرده شد.
آثار :
شبهای پیشاور که تاکنون بیش از چهل نوبت به چاپ رسیده.
صدمقاله سلطانی این کتاب در مورد اثبات اسلام در بین ادیان مختلف.
گروه رستگاران
ویژگی ها :
کتاب به زبان فارسی است و از ویژگی‌های این اثر آن است که حالت داستانیِ مستند و جذاب دارد و ضمن بیان اسناد و ادله شرعی و عقلی، صبغه تاریخی بسیاری از مباحث بر جذابیت و گیرایی آن افزوده است.
چکیده :
سرآغاز این مناظره‌ها، مقدمه‌ای در ۸۶ صفحه بدین مضمون است: «پس از ورود به کراچی ـ پایتخت آن روز پاکستان ـ خبر ورود داعی را جراید مهمّ نشر دادند... در هر کجا که وارد می‌شدیم با تجلیات بی سابقه ملی مورد استقبال واقع و در غالب این شهرهای مهمّ از طرف علمای ادیان و مذاهب باب مناظرات باز می‌شد. از جمله مجالس مهمّ، مناظره‌ای بود که با علمای هنود و براهمه در شهر دهلی، با حضور گاندی پیشوای ملّی هند واقع شد که در جراید مفصلاً درج گردید... چون اصرار بر حرکت به سمت ایران داشتم، از اطراف نامه‌های دعوت می‌رسید و از طرف رجال مهمّ شیعه پنجاب به پیشاور ـ که آخرین شهر مهمّ سر حدّی پنجاب به افغانستان است ـ دعوت شدم... عصرها در امام باره (حسینیه) عادل بیک و سالدار، مجلس مهمّی تشکیل و با حضور صاحبان ادیان و مذاهب مختلفه ادای وظیفه می‌نمودم. چون اکثریّت مردم پیشاور از برادران اهل تسنن هستند، در مدت سه ساعت که منبر بودم، روی سخن با آن‌ها بود... پس از منبر شب‌ها در مجلس خصوصی ساعاتی به مناظره می‌گذشت. روزی پس از منبر، خبر دادند: دو نفر از اکابر علمای کابل به نام‌های حافظ محمد رشید و شیخ عبدالسلام وارد شده‌اند و تقاضای ملاقات نمودند، ده شب پی در پی پس از نماز می‌آمدند و در هر شب ساعاتی ممتد ـ که غالباً به ۷-۶ ساعت می‌کشید و بعضی شب‌ها تا مقارن طلوع فجر، وقتمان به مباحثات و مناظرات می‌گذشت. در پایان، ۶ نفر از رجال و ملّاکین و اصناف محترم اهل تسنن مذهب حقه تشیع اختیار نمودند»
