اولین تألیف سید روحالله خمینی است که در سال ۱۳۴۷ قمری (۱۳۰۷ خورشیدی) و در سن ۲۷ سالگی توسط او نوشته شدهاست. سید روحالله خمینی این کتاب را با تکیه بر آیات قرآن و روایات اهل بیت شیعه در شرح دعای مباهله معروف به دعای سحر، در سال ۱۳۴۷ هجری قمری (۱۳۰۷ هجری خورشیدی) و به زبان عربی نوشتهاست. این کتاب توسط سید احمد فهری به زبان فارسی ترجمه شدهاست.
کتاب شرح دعای سحر که شرحی است عرفانی بر دعای معروف سحر مروی از امام باقر علیه السّلام به قلم حضرت امام خمینی (رضوان اللّه تعالی علیه) در سن 27 سالگی ایشان به رشته تحریر در آمده و نخستین اثر قلمی آن بزرگمرد است. این کتاب بر پایه عرفان نظری و اصطلاحات رمزگونه مشایخ این فن نوشته شده، از این رو برگردان آن به زبان فارسی آن هم در سطح فهم عموم کاری نامیسر جلوه می نمود، اما عشق و ارادت مترجم محقق و شیوا قلم آن به امام، ایشان را به ترجمه آن واداشت تا هم این اثر گرانقدر مهجور نماند و هم امت فداکار آن امام عزیز از بهره های علمی و معنوی آن در حد میسور محروم نگردند، و ناشر نیز با همین انگیزه به چاپ آن اقدام نمود.