عنایات امام حسین (ع) به اولیای خدا و ارادت ایشان به حضرت سید الشهدا (ع) فرمایشات عارف و اصل حاج میرزا اسماعیل دولابی
گزیده هایی از کتاب طوبای کربلا :
ای کاش هر روز زیارت عاشورا میخواندم...
شیخ عبدالهادی حائری مازندرانی از پدر خود حاج ملاابوالحسن نقل میکند :
من حاج میرزا علی نقی طباطبایی را بعد از رحلتش در خواب دیدم و به او گفتم : آرزویی هم در آنجا داری؟ گفت هیچ آرزویی ندارم جز این که چرا در
دنیا هر روز زیارت عاشورای امام حسین (ع) را نخواندم.رسم سید این بود که دهه محرم زیارت عاشورا میخواند نه در تمام سال! از این رو افسوس میخورد که چرا در تمام سال زیارت نمیخواند...
عنایت حضرت فاطمه (س) به جلسات امام حسین (ع)
علامه امینی در جلد هفتم الغدیر فرموده اند : بین اصحاب امامیه مشهور است که در مجلسی قصیده این عرندس خوانده نمیشود مگر اینکه امام منتظر در آن مجلس حاضر شود. در کتاب خرمن معرفت میخوانیم : حاج آقا شوشتری در رابطه با توجه حضرت زهرا س به جلسات روضه ی امام حسین نقل میکردند که یکی از بزرگان میفرمود : اگر این سه شرط در جلسه روضه حضرت زهرا س جمع بشود ، بی بی حتما به مجلس تشریف می آورند. اول : نیت و اخلاص بانی دوم : اخلاص شنونده سوم : اخلاص واعظ یا روضه خوان . ما در جلسه ای پانزده نفر را گلچین کرده بودیم،
حضرت زهرا س برای پنج دقیقه تشریف آوردند و همه ، بی بی را زیارت کردند. کتاب طوبای کربلا صفحه 76
امام حسین کشتی نجات است!!
فرد موثقی نقل میکند : در شب فوت حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی، در خواب میبیند که یک جای وسیعی است و آب همه جا را فرا گرفته است.و باران شدیدی می بارد و همه در حال غرق شدن هستند و گویا این جریان تصویری از قیامت و مرگ است و مرحوم آیت الله گلپایگانی هم نجاست.از آقا سوال کردم : شما چه کردید و چگونه نجات یافتید؟فرمودند "ما بر کشتی حسین علیه سلام سوار شدیم و رستیم."این جواب زحمات ایشان درباره امام حسین ع و کوشش وی در زنده نگه داشتن نام امام حسین ع است و این ،اثرات همان اشک های خالصانه ای بود که در مصیبت
جدش از چشمان مبارکش جاری میشد... کتاب طوبای کربلا صفحه 67
دستور رفع عذاب از قبرستان
حاج محمد علی یزدی که مــــردی فاضل و صالحی بود نقل می کند:
همسـایه ای بود که از کودکی با هم بزرگ شده بودند و نزد یک معلم می رفتند تا آن که او بزرگ شد و به شغـل شاعری مشغول شد و پس از آن که از دنیا رفت در همــــــــان مقبره ای که شـــب ها در آن بیتوته می کرد دفـــــن شد.چند روز پس از فوتــــش او را در خــــواب می بیند که در ظـــــاهری نیکو است و جایگـــاهش خوب است.پس نزد او رفته می گوید: من از کــــارهای تو در این دنیا خبر داشتم و احتمال نمی دادم که این مقـــــام تو باشد.زیرا مقتضای شغل تو جز عذاب نبود.بگو با کدام عمل به این درجـــه و مقام رسیدی؟گفــت:همین طور است من از روزیکه از دنیا رفتم به بدترین نوع عذاب گرفتار بودم تا این که دیروز همسر اســـتاد اشرف حداد را در این مکــان دفن کردند. امام حسین(علیه السلام) در شب وفــــات او سه مرتبه او را زیــارت کرد و در مرتبه سـوم فرمود که عـــذاب را از این قبرســـــتان بردارند.آنگاه حال ما نیکـــــــو شد و در وسعت و نعمت الهی افتادیم. از خـــــواب بیدار شدم و به جست و جوی حداد پرداخــــــــتم او را در بازار آهنگران یافتم و از او پرسیدم:تو همسر داشتی؟ گفت:بله! دیروز وفات کرد و او را در فـــــــــلان مکان دفن کردم.گفتم:او به کـــــربلا رفته بود؟ گفت:نه! گفتم: مصایب آن حضرت را ذکر می کرد؟گفت:نه! گفتم:مجلس تعزیه داری داشت؟ گفت:نه! آنگاه پرسید:دنبال چه هستی؟ خوابم را برایش بازگو کردم. آنگاه گفت:آن زن بسیار زیارت عاشورا می خواند. کتاب طوبای کربلا صفحه 116
عطر مجلس امام حسین علیه السلام
سیدعباس حسینی نقل می کنند : روزی حاج هادی ابهری می خواستند در جلسه روضه ای که مرحوم ملا آقا جان زنجانی منبر می رفتند شرکت کنند ؛ ولی از رفقا آدرس نمی گیرد و می گوید :« من خودم می آیم .» وقتی جلسه شروع می شود می بینند مرحوم حاج هادی وارد مجلس شد . وقتی از ایشان سؤال می کنند که چگونه آدرس را پیدا کردید ؟ ایشان می گوید : به هر چهارراهی که رسیدم بو کردم ، هر طرف که بوی مجلس حضرت را می داد به آن طرف می آمدم تا این که به این جا رسیدم. کتاب طوبای کربلا
كربلا عرش الهي
مرحوم كربلايي احمد طهراني مي فرمايد : زماني در حرم حضرت سيدالشهدا عليه السلام نشسته بودم . ناگهان در همان حالي كه داشتم ، حضرت به واسطه يكي از شيعيان خاصشان به من فرمودند : « فلاني ! اينحا كه نشسته اي ،عرش خدا است .» کتاب طوبای کربلا ...صفحه 36
مردان راست قامت
شيخ رجبعلي خياط به همراه شيخ حسن تزودي در امامزاده صالح تهران نشسته بودندكه جناب شيخ مي گويد :« يالَيتَني كُنتُ مَعَكَ فَاَفوُزُ مَعَكَ فَوزاً عَظيما» ؛ حسين جان ! اي كاش روز عاشورا در كربلا بودم و در ركاب شما به شهادت مي رسيدم . وقتي اينگونه آرزو مي كند ، مي بينند هوا ابري شد و يك تكه ابر بالاي سر آنها قرارگرفت و شروع كرد به باريدن تگرگ . شيخ رجبعلي خياط فرار مي كند و به امامزاده پناه مي برد. وقتي بارش تگرگ تمام مي شود ، شيخ از امامزاده بيرون مي آيد و برايش مكاشفه زيبايي رخ مي دهد . او امام حسين عليه السلام را زيارت مي كند و حضرت به او مي فرمايند : شيخ رجبعلي ! روز عاشورا مثل اين تگرگ تير به جانب من و يارانم مي باريد؛ ولي هيچ كدام جا خالي نكردند و در برابر تيرها مقاوم و راست قامت ايستادند ، ديدي كه چگونه از دست اين تگرگ ها فرار كردي . مگر مي شود هر كس ادعاي عشق والا را داشته باشد؟ کتاب طوبای کربلا...صفحه 141
زيارت حضرت قمربني هاشم عليه السلام
كل احمد آقا در توصيف جذابيت حضرت عباس بن علي عليه السلام مي فرمودند : درست است كه امام حسين عليه السلام بين المللي است ؛ اما نمي دانم چه ملاحتي در عباس عليه السلام نهفته است كه همه خلق برايش دست و پا مي شكنند! ايشان در مورد مقام رفيع حضرت ابوالفضل عليه السلام نزد برادر بزرگوارشان ، خاطره اي به اين مضمون نقل كردند : « در كربلا كه بودم ، هر روز دوبار به زيارت امام حسين عليه السلام و يك بار به زيارت حضرت ابوالفضل عليه السلام شرفياب مي شدم . پس از مدتي يك روز حضرت جلوه اي عنايت كردند فرمودند : برادرم عباس نزد خداوند متعال ، مقام و منزلتي دارد كه تمام شهدا به آن مقام غبطه مي خورند . سعي كن هر اندازه كه به زيارت من همت مي كني ، به همان اندازه هم به زيارت برادرم عباس بروي!» به همين دليل كل احمد آقا ، اعتقاد بسيار محكمي به زيارت حضرت قمربني هاشم عليه السلام داشتند و به اطرافيان و دوستان خود نيز اين موضوع را سفارش مي كردند و مي فرمودند : « هرگاه به كربلا رسيديد ، نخست به حرم ابوالفضل العباس عليه السلام و پس از آن به زيارت سالار شهيدان مشرف شويد ؛ زيرا هركس قصد ورود به قلعه اي را داشته باشد ، نخست بايد از درگاه و باب آن وارد شود و عباس بن علي عليه السلام باب حضرت سيدالشهدا عليه السلام است .» بر دفتر سبز عشق پایانی نیست...معشوق هزار باره یعنی عباس کتاب طوبای کربلا....صفحه 153
روضه ای که بالا نمی رفت...
همــــواره آفت هایی،اعمـــال نیک انسان را تهدید میکند،و اثر آنهارا از بین میبرد.برپا داشــتن مجالس حسینی با وجـــــود ثواب فراوان از این قاعده بیرون نیست.یکی از دوســــتان آقا سید عباس حسینی در منزلش روضــــه میگرفت و ایشان نیز در این مجلس شرکت میکرد.یکی از روزها آقا ســـید عباس بعد از مجــــــلس به صاحب مجلس می گوید: وقتی وارد مجـــلس شدم، دیدم جمــعیت زیادی آمدند و خیلــــی خوب هم گریه
میکندد،ولی دعــــا که میکردند از سقف اتاق بالا نمیرفت، زیرا صـــبح با بچه هایت دعوا کرده بودی.کسی که روضه میگیرد باید مواظب همه کارها و برخوردهایش باشد. کتاب طوبای کربلا....صفحه 95
اثر عزاداری امام حسین( ع)
ما را برای سوز و گداز آفریده اند...
سید جلیل دکتر اسماعیل مجاب(دندان ساز)از عجایبی که در هندوستان مشاهده کرده بود نقل میکند:عده ای از بازرگانان هند که بت پرست هستند به حضرت سید الشهدا(ع) معتقد و علاقه مند هستند و برای برکت مالشان مقداری از سود خود را در راه آن حضرت(ع) صرف می کنند. بعضی از آنها روز عاشورا شربت و فالوده و بستنی درست کرده،به عزاداران می دهند،بعضی ها ان پول را به شیعیان می دهند تا در مراکز عزاداری صرف کنند.یکی از آنان داشت که همراه سینه زن ها حرکت می کرد و با انها سینه می زد،وقتی او مرد،به رسم مذهبی شان بدنش را سوزانند تا تمام بدنش خاکستر شد،جز دست راست و قسمتی از سینه اش.بستگانش آن دو عضو را به قبرستان شیعیان اوردند و گفتند:این دو عضو متعلق به حسین(ع) شماست،جایی که آتش جهنم قابل مقایسه با آتش دنیا نیست به وسیله حسین(ع) خاموش و سرد می گردد_اشاره به آیه در مورد حضرت ابراهیم(ع) که آتش برایش سرد و سلامت شد._نسوزاندن آتش ضعیف دنیوی به وسیله آن بزرگوار جای تعجب نیست.جماعتی از هندی های هر ساله شب عاشورا در آتش می روند،اما نمی سوزند. ان الحسین(ع) مصباح الهدی و سفینة النجاة از راه سایر امامان هم میتوان به مقصد رسید ولی راه امام حسین(ع)خیلی سریع انسان را به نتیجه می رساند.چون کشتی امام حسین (ع) در آسمانهای غیب خیلی سریع راه می رود هر کس در سیر معنوی خود حرکتش را از آن حضرت آغاز کند،خیلی زود به مقصد می رسد. کتاب طوبای کربلا...صفحه 82
سلوک عشاق
کربلایی احمد طهرانی میفرمایند : روزی به همراه جمعی از رفقا، خدمت آمیرزا تقی نشسته بودیم. یکی از دوستان به میرزا گفت : به نظر شما سر موفقیت شیخ رجبعلی خیاط در سلوک چه بوده است؟ میرزا هم در عالم معنا تصرفی کرد و گذشته ی شیخ رجبعلی را به آن شخص نشان داد.او مشاهده میکند که جناب شیخ در جوانی پابرهنه روی برفها ، به طرف مجلس عزاداری حضرت سیدالشهدا (ع) حرکت میکند. کتاب طوبای کربلا. ...صفحه 100
مقام گریه کنندگان امام حسین علیه سلام
حجت الاسلام والمسلمین آقای سید هادی روضاتی میگوید:یکی از خویشان که مردی با اخلاص و یکی از روضه خوان های آقا اباعبدالله الحسین (ع)بود رحلت نمود.چند شب پیش خواب او را دیدم که بالای منبر است و تمام علما پای منبر ایشان هستند و میفرمایند : این است مقام کسی که برای امام حسین (ع) گریه کند. کتاب طوبای کربلا...صفحه 102
