این کتاب نثری ادبی و شاعرانه، با عنوان دل نوشته های فاطمی – مهدوی است.
در مقدمه این کتاب چنین آمده است:
برای فاطمه تو تنها نباید روضه گوش داد.
شنیدن روضه
بهانه باز شدن گوش هاست
تا از مرام فاطمه بشنوند.
اشک ریختن برای فاطمه تو
راه را باز می کند
برای مثل نقل و نبات جان ریختن روی سرش.
فاطمه ما و فاطمه تو
هر دو میان در و دیوار مانده اند
اما فاطمه تو
دیگر پشت در خانه ات نمانده
حا آن که فاطمه ما
سال هاست که پشت در مانده
و به خانه ما راهی ندارد.
تو اشک می ریزی
هم برای فاطمه میان در و دیوار مانده
هم برای فاطمه ای که سال هاست پشت در مانده
و به خانه مان راهش نمی دهیم.
* کتاب حاضر از 12 کوچه تشکیل شده است که فهرست عناوین آنها عبارتست از:
کوچه اول: فاطمه ای که تو یادمان دادی
کوچه دوم: در قصه مادر تو، ما در حلقه ظالمانیم
کوچه سوم: به راستی، اصل، حجاب است یا فاطمه؟
کوچه چهارم: آیا می شود قبری ساخت از جنس پر؟
کوچه پنجم: مگر می شود با بال زخمی پرواز کرد؟
کوچه ششم: کبوتر بچه، لانه را نیم سوز کشید
کوچه هفتم: اگر اشتباه می کنم، تو اصلاح کن
کوچه هشتم: این دنیا بود که آمده بود پیش فاطمه
کوچه نهم: مادر، پدر، خانه، خانواده
کوچه دهم: از صبح تا شب کارمان شده یاد مادر تو
کوچه یازدهم: بگو گناهش چه بود؟
کوچه دوازدهم: برو مادر، زودتر برس، بمانی برای چه؟
