مؤّلف، در پنج فصل كتاب، اين عنوان ها را ارائه مى كند: مدينه فاضله اسلامى، نويدها، حماسه انتظار، يأس و اميد، به سوى ساحل. در نخستين فصل، مى بينيم كه امام مهدى عليه السلام، هنگام ظهور، اجتماعى قرآنى خواهد ساخت كه هدف غايى آفرينش است. فصل دوم، گوشهاى كوچك از ويژگى هاى دوره ظهور است كه از لابه لاى نويدهاى آسمانى ديده مى شود. «حَماسه ى انتظار»ـ كه با آياتى از انجيل آغاز شده است ـ آماده بودن منتظرانِ راستين در طول قرن هاى گذشته و ضرورت اين آمادگى را بيان مى كند. «انتظار، به عنوان واكنشى دفاعى، مى تواند به خلق پايدارى دهد و نيروهاى آنان را ذخيره كند و از نسلى به نسلى بسپارد و از تباهى و خودْتسليمى پيش گيرد.» چهارمين فصل مى گويد كه يأس شكست است و اميد پيروزى؛ چه، «كاميابى و يا شكست در دفع هر مصيبت، وابسته به طرز تفكّر و عمل ماست.» فقهِ شيعه متحرّک است و زندگى ساز و هيچگاه تن دادن به جبر را روا نمى دارد بلكه به جاى آن، دو اصل اختيار و توكّل را جاىگزين مى سازد.
