انسان در شرایط کنونی جامعه بشری با خویشان و نزدیکان خود رابطۀ کمتری دارد و حتی در مواردی قطع رابطه کرده است. همچنین ارتباط با همسایگان که نزدیکان محل زندگی انسان هستند با چالشهای فراوانی روبروست. این مطلب درحالی است که دین اسلام به مقولۀ صلۀ رحم، حق والدین و همسایه بسیار تاکید کرده است.
شاید برای بسیاری چرایی این تاکیدات جای سوال باشد. در این مجموعه خواندنی ضمن آشنایی با همۀ حقوق والدین، خویشاوندان و همسایهها، حکمت و چرایی این تاکید همه جانبه را خواهیم دانست. ضمن اینکه با مفهوم قطع رحم و مصداقهای آن آشنا خواهیم شد، عقوق والدین که برای بُعد معنوی بسیار خطرناک است را خواهیم شناخت.
سوالاتی که در این کتاب پاسخ خواهد یافت:
معنای قطع رحم چیست؟
آیا صله رحم نکردن همان قطع رحم است؟
اگر با خویشاوندان رابطه نداشته باشیم چه آثاری دارد؟
آیا صله رحم واجب است؟
چه آثار دنیایی و معنوی بر صلۀ رحم مترتب است؟
آیا با کسی که با ما قطع رابطه کرده باید ارتباط داشته باشیم؟
انسان چگونه عاق والدین میشود؟
آیا باید والدین را در معصیت خداوند اطاعت کرد؟
ریشۀ عقوق والدین چیست؟
اگر عاق والدین شویم چه تبعاتی دارد؟
حقوق همسایه چیست؟
حد همسایگی چقدر است؟
خوب همسایهداری کردن چه نتایجی دارد؟
گزیده ای از کتاب:
انسان در باب رحم باید جویا شده و مراقب باشد، رسیدگی داشته باشد و احوالپرس او باشد و جهات نفسانی در کار نیاید امّا خیلی هم نباید نزدیک شد؛ در نزدیک شدن متعارف باشد. چون گاهی زیاد نزدیک شدن مسئله آفرین است. تعبیری داریم که می گوییم: دوری و دوستی! البتّه نه آن دوری و یک وقت استفادۀ سوء نشود. مسئله این است که زیاد قاطی نشوید. این زیاد قاطی شدنها گاهی موجب میشود که قطع رحم بکند. معتدل باشید؛ نه دوری گزیدن بر محور جهات نفسانی، نه این طور نزدیکشدن.
پدر و مادرها هم این را بدانند که آن ها هم کاری نکنند و نسبت به فرزندانشان توقّعاتی نداشته باشند که آنها سرپیچی کنند و نتیجهاش این بشود که عاقّ بشوند. سرنخ فقط دست فرزندان نیست. یک عدّه از فرزندان جوان و نادان هستند، بی توجّهی می کنند و مبتلا میشوند. امّا ممکن است یک عدّه از آن ها را هم پدر و مادرها در اثر بی توجّهی و تقاضاهای بی جا مبتلا کنند.
اگر همسایه بد است، انسان خودش بد نکند. اگر او اذّیت میکند، آیا اذّیت او مجوز میشود که انسان اذّیتش بکند؟ نه. ما روایات بسیار داریم. یکی از بزرگان میفرمود: یک غلط را بغل غلط دیگر بگذاری، دوتا غلط میشود. اگر او اذّیت کرد، تو اذّیت نکن.