کتاب ره نمای طریق حاصل پاسخ های حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی جاودان به ۵۸۰ سوالی است که مردم خاصه جوانان از ایشان پرسیده اند.
حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی پس از مطالعه کتاب «رهنمای طریق» آیت‌الله جاودان، در تقریظی بر آن چنین نوشتند: بخش عمده‌ای از کتاب مطالعه شد، مطالب سودمند بسیاری در آن هست که برای جوانان دانستن آن ها لازم یا راه‌گشا است. خداوند به همه آنان توفیق دهد و مؤلف محترم را محفوظ بدارد بمنّه و کرمه.
کتاب «رهنمای طریق» مشتمل بر ۵۸۰ سؤال پرسیده‌شده در موضوعات گوناگون از آیت‌الله جاودان و پاسخ‌های ایشان به این سؤالات است. این کتاب در سال ۱۳۹۴ از سوی مؤسسه‌ی «ایمان ماندگار» تهیه و منتشر شده است. سؤالات این مجموعه، همان سؤالاتی است که مردم و به‌خصوص جوانان از طریق پایگاه اینترنتی آیت‌الله جاودان از ایشان پرسیده‌اند و ایشان به آنها پاسخ داده است. جمعی از محققین و شاگردان استاد، از میان انبوه سؤالات پرسیده‌شده طی پنج سال، سؤالاتی را انتخاب، تصحیح و تحقیق نموده و پس از دسته‌بندی در قالب این کتاب عرضه نموده‌اند.
«رهنمای طریق» شامل ۱۳ بخش است. بخش اول به زندگی‌نامه‌ی آیت‌الله جاودان اختصاص دارد و عناوین ۱۲ بخش بعدی عبارت است از: پرسش‌های اخلاقی، پرسش‌های عبادی، مشاوره‌های تحصیلی، مشاوره‌های مطالعه، پرسش‌های اعتقادی، پرسش‌های قرآنی، پرسش‌های تاریخی، پرسش‌های مربوط به ازدواج، پرسش‌های مربوط به مسائل خانواده، پرسش‌های روایی، پرسش‌های مربوط به مسائل فرهنگی، و در آخر هم «توصیه‌ها».
از جمله ویژگی‌های این کتاب، می‌توان به مواردی همچون «پاسخ‌گویی به پرسش‌های جوانان درباره‌ی خلأهای موجود در دنیای امروز»، «ارائه‌ی سبک زندگی متناسب با نیازهای اجتماعی»، «ارائه‌ی پاسخ‌های کوتاه، مفید و کاربردی به سؤالات»، «پاسخ‌گویی به سؤالات پس از مطالعه و تحقیق پیرامون هر سؤال» و «تطبیق جواب‌ها با آیات و احادیث و دیگر ارجاعات لازم از سوی محققین و شاگردان استاد جاودان» اشاره کرد.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
اینکه انسان بداند به چه علّت خلق شده و خود را از این سردرگمی و بلاتکلیفی نجات بدهد و به خدا نزدیکتر شود چه ثمری دارد؟
اگر آدم بداند برای چه خلق شده، حتماً سعادتمند خواهد شد. قرآن می‌فرماید: ما جنّ و انس را برای بندگی کردن خلق کرده‌ایم. در آیه دو انحصار وجود دارد. انحصار اوّل این است که در عبادت فقط خدا را عبادت کنید و انحصار دوم این است که هیچ کاری جز بندگی نکنید.
اوّلاً، فقط خدا را بندگی کنید و ثانیاً، جز بندگی کاری نکنید و فقط بندگی کنید؛ بنابراین ما هر کار دیگری کنیم خلاف هدف خلقت است. امّا مقصود این سخن آن نیست که نخورید و نیاشامید و نخوابید و همه‌اش نماز بخوانید. بلکه مقصود این است که همه‌ی کارهایتان رنگ عبودیت بگیرد و برای خدا باشد و قصد قربت داشته باشید. اگر این را بفهمیم و آن‌طور که باید عمل کنیم، خلقت ما به هدف خودش رسیده است.
چرا عدّهای از انسانها در آفریقا و بعضی از کشورهای جهان از گرسنگی میمیرند. مگر خدا رزق آنها را نیز مقدّر نفرموده است. مگر قرار نیست که روزی انسان به سمتش بیاید و او برای کسب رزق حرص نورزد؟
مرگ هر کس به شکل خاصّی است. کسانی از راه مرض قلبی و سکته جان می‌سپارند و کسانی از طریق سرطان و کسانی گرفتار سیل و رانش زمین می‌شوند و کسانی زلزله و کسانی به یک جنگ گرفتار می‌شوند. در تمام این مرگ‌ها سنّ شخص ممکن است کم باشد یا زیاد و ممکن است کسانی از گرسنگی از دنیا بروند. این یک مسأله. مسأله‌ی دوم اینکه شخص باید برای رزق و روزی خود تلاش کند. اگر تلاش لازم را نکند، مسؤول عواقب آن خواهد بود و از نظر دنیا گرفتاری خواهد یافت.
