کتاب سرنوشت انسان, صراط و شفاعت

بحث و گفت و گو پیرامون عالم آخرت و زندگی پس از مرگ،تنها کنکاش از موضوع دینی و اعتقادی نیست،بلکه علاوه بر آگاهی از بخش اصلی و عمیق زندگی و خارج ساختن آن از چهره ای مخوف و وحشت آور،می تواند باز دارنده ی نفس از آلودگی ها و طغیان ها،کنترل کننده ی جامعه از ناهنجاری ها،نیرو بخش انسان در تحمل مصائب و سختی ها و در یک کلام مربی و مهذب فرد و جامعه ی انسانی باشد.و این هدف وقتی عملی تر می گردد که این مباحث با رویکردی اخلاقی،با مستندات قرآنی و روایتی توأم شود.

به همین منظور گفتارهای پیش رو،تحت عنوان»سرنوشت و انسان«توسط حجت الاسلام و المسلمین استاد مسعود عالی تهیه و تدوین گردیده است.

این مجموعه،سلسله مباحثی است که طی حدود یک سال و نیم در روزهای یکشنبه در برنامه ی سمت خدا،در شبکه ی ۳ سیما ی جمهوری اسلامی با عنوان»یادمرگ«مطرح می شد و به درخواست بسیاری از بینندگان محترم،اینک به صورت کتاب به نگارش در آمده است.

این دوره که تمامی مباحث پس از مرگ،از هنگام احتضار و قبض روح تا عالم قبر و برزخ،و مراحل قبل از قیامت)ظهور و رجعت(تا علائم قیامت و نفخ صور و مواقف و عقبات آن را شامل می شود،در عین عمق و اتقان،با بیانی ساده و گویا و با استفاده فراوان از آیات و خصوصا روایات اهل بیت علیهم السلام ،که تنها راه اطمینان بخش شناخت جزئیات زندگی اخروی است،مطرح شده و از گریزها و نکته های اخلاقی و خاطرات عالمان و عارفان نیز بهره فراوان برده است.امید که خدمتی به ارتقاء و تعمیق فرهنگ دینی و پالایش جامعه ی اسلامی مان باشد.

از بخش چهل و یکم تا پنجاه و سوم در جلد چهارم این کتاب«صراط و شفاعت» می باشد که به ترتیب عبارتند از:

بخش چهل و یکم:مواقف صراط(۱)

بخش چهل و دوم:مواقف صراط(۲)

بخش چهل و سوم:مواقف صراط(۳)

بخش چهل و چهارم:مواقف صراط،مرصاد

بخش چهل و پنجم:مواقف خمس و زکات و ...

بخش چهل و ششم:گواهان و شهود قیامت(۱)

بخش چهل و هفتم:گواهان و شهود قیامت(۲)

بخش چهل و هشتم:شفاعت

بخش چهل و نهم:شفاعت و الحاق

بخش پنجاهم:شافعان قیامت(۱)

بخش پنجاه و یکم:شافعان قیامت(۲)

بخش پنجاه و دوم:شفاعت شوندگان

بخش پنجاه و سوم:شفاعت،پرسش ها و پاسخ ها

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

حضرت امیر علیه السلام خیلی تولید ثروت کرد،ولی راه دخل و خرجش را بلد بود.خودش می فرمود:من یک وقتی از گرسنگی سنگ به شکم می بستم.حالا سالانه چهل هزار دینار صدقه می دهم.

حواله صادر می کرد و به مباشر و دفتردارش می نوشت که مثلا یک خروار خرما به خانه ی فلانی بفرست.یک خروار گندم به خانه ی فلان کس دیگر.یک دفعه این دفتر دار گفت:آقا این زیاد است.حضرت فرمودند:خدا امثال تو را زیاد نکند.من دارم از مالم می بخشم،تو دل درد گرفتی؟!بفرست.حضرت رفیق بیل و کلنگ بود.از پر کارترین افراد بود.یک مرتبه یک کیسه بر دوش به سمت بیابان می رفت.شخصی پرسید:یا ابالحسن،چه بر دوش داری؟فرمود:یک نخلستان خرما؛ان شا الله.ثروت زیادی تولید می کرد،طیب و طاهر.

بین مکه و مدینه نخلستان ها و چاه های زیادی احداث کرده بود.هنوز آبار علی در آنجا معروف است.

یک مرتبه وارد باغ و مزرعه خودش شد که کارگری روی آن کار می کرد.به او فرمود:چیزی برای خوردن هست؟گفت؟گفت:آقا خیلی مناسب نیست.یک بادمجانی هست از همین مزرعه،با روغن شتر مقداری سرخ کرده ام.فرمود:بیاورآورد یک چند لقمه ای خورد و بعد چند دقیقه دراز کشید  و فرمود:هر کس را شکمش به جهنم ببرد،از رحمت خدا دور باشد.شکمی که با دو سه لقمه نان جو و مقداری بادمجان سیر می شود؛چرا آدم خودش را برای آن جهنمی کند.حلال و حرامش معلوم نباشد،به این و آن ظلم کند.بعد بلند شد کلنگ را برداشت رفت و شروع به کندن چاه کرد تا به آب برسد.مدتی گذشت.ناگهان کلنگ به سنگی خورد و شکست و آب بیرون زد.فرمود:دست من را بگیر بیار بالا.وقتی از چاه بالا آمد،هنوز صورتش خاکی و گلی بود که فرمود:برو چیزی بیاور تا وقف نامه اش را بنویسم.

(کتاب صراط و شفاعت/صفحه ۱۰۰)

مولف : حجت الاسلام و المسلمین دکتر مسعود عالی

ناشر : انتشارات عطش