در قسمتی از فصل ششم «مسایل متفرقه فروش لباس» با موضوع شیوه های جذب مشتری آمده است:
برخی از لباس های مارک دار در اصل ایرانی هستند؛ ولی بعضی از تولیدی ها و فروشندگان برای فروش بیشتر و جذب مشتری، مارک های خارجی را به آن ها می چسبانند و به عنوان لباس خارجی مارک دار به فروش می رسانند؛ در حالی که این کار به تولید و صنعت داخلی پوشاک و لباس ضرر می زند که خود گناهی بس بزرگ است.
لباس و پوشش بیانگر شخصیت، هویت و موقعیت اجتماعی افراد به حساب می آید؛ جوامع بشری معمولاً از انسان هایی که پوشش ندارند یا پوشش نامناسب دارند خشنود و راضی نیستند چون آنها را انسان های بی هویت و بی شخصیتی می دانند.
پیشینه پوشش و لباس به زمان حضرت آدم علیه السلام بر می گردد. خدای متعال برای اولین انسان پوشش و لباس قرار داد: «یا بَنی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُواری سَوْآتِکُمْ وَ ریشاً؛ ای فرزندان آدم! ما لباسی که شرمگاهتان را می پوشاند، و لباسی فاخر و گران که مایه زینت و جمال است برای شما نازل کردیم».
لباس فوائد زیادی دارد که خدای متعال در این آیه دو فایده آن را ذکر کرده است؛ لباس وسیله پوشاندن زشتی ها و مایه زینت انسان است.
علی علیه السلام یکی از خاصیت های لباس را زیبا کردن جمال انسانی می شمارند و می فرمایند: «الثِّیَابُ تُظْهِرُ الْجَمَالَ؛ لباس، جمال و زیبایی را ظاهر می کند».
این کتاب دوازده فصل دارد که شامل مباحثی پیرامون (اهمیت پوشش، تولید کنندگان لباس، راه کارهای حمایت از تولید کنندگان داخلی، فروش لباس زنانه و مردانه، جنس های و رنگ های توصیه شده در لباس، پوشش زنان و مردان، آسیب های برخی از لباس ها و …) می باشد.