مُهَجُ الدّعَوات وَ مَنهَجُ العِبادات کتابی در دعا و حرز، تألیف سید بن طاووس (متوفای ۶۶۴ ق) . او در این کتاب، نقل ادعیه و حرزها را از پیامبر اکرم(ص) شروع کرده و به امام زمان (عج) ختم نموده و پس از آن، از غیر ائمه(ع) هم مواردی را نقل کرده است. مهج الدعوات همواره مورد اعتنا و اعتماد علمای شیعه بوده است.
سید بن طاووس ، خود درباره این کتاب می‌گوید:
«من در اوقاتی که به مداومت و مواظبت دعاها ، انواع ریاضات بر خود قرار داده بودم از جمله حرزها ، قنوت‌ها ، حجب‌ها و دعاهای دیگر که از حضرت پیامبر و ائمه اثناعشر به سندهای معتبر روایت شده بود و همچنین از جمله مناجات‌ها و دعاهای متفرّقه در کتاب‌ها قدری را که نخبه و خلاصه آنها بود و کمال اعتماد بر آن داشتم ، نقل نمودم و چون این قدر منتخب ، همگی در رساله‌ها و کاغذهای متعدد نقل شده بود و پراکنده بودند و کسانی که جویای آنها هستند را چندان سود و بهرهای به آسانی حاصل و میسّر نمی‌شود ، به خواست و یاری خدای تعالی همه آنها را در رساله‌ای جمع نمایم ؛ زیرا هرگاه همگی در کتابی مجتمع و محفوظ باشند ، از برای راغبانش سودمند و بهتر خواهد بود و دسترسی به آن آسان‌تر و نیکوتر. و چون دعاهای انتخاب شده و جمع شده در این رساله به منزله حیات و روح نسبت به سایر دعاها و به منزله راه راست برای جویندگان دعا است ، این رساله را به «مهج الدّعوات و منهج العبادات» نامیدم و حرزها ، قنوت‌ها ، حجب و سایر دعاها را به ابواب و فصول از یکدیگر جدا و ممتاز نساخته ، بلکه همگی آنها را ایراد نمودم به منزله یک بوستان که مشتمل باشد بر شکوفه‌های رنگارنگ و میوه‌های گوناگون و به منزله یک باغ باشد جهت رسیدن به محصول و ظفر یافتن به مقصود»
ساختار کتاب :
ابن طاووس در هر موضوع ، از پیامبر(ص) شروع کرده و به امام زمان ( عج ) ختم نموده و پس از آن از غیر ائمه(ع) هم مواردی نقل میکند.
ابتدای کتاب ، حرزهای وارده از معصومین(ع) است و بعد از آن ، ادعیه و حرزهای هر یک از ائمه به صورت مفصل ذکر شده است. سپس ادعیه پیامبران گذشته به ترتیب آمده است.
سید در جای جای این کتاب شریف ، دعاها و حرزهایی از خود با عنوان « دعاء وَرَدَ عَلی خاطِری » نقل نموده است. همچنین دعاهایی به عنوان ادعیه متفرقه از کتب مختلف آورده است. در پایان کتاب نیز ، چند فصل پیرامون اوقات استجابت دعا و صفات داعی ( دعاکننده ) و... را بیان کرده است.
