کتاب امام حسین و ایران تألیف کورت فریشلر آلمانی توسط ذبیح اله منصوری به فارسی ترجمه شده است. در این کتاب، مولف اغلب از کتب اهل سنت استفاده کرده و به مأخذ مهم شیعه کمتر دسترسی داشته بنابراین گاهی نظریات ناقص و ناصوابی را نیز عنوان کرده است. مثلا در صفحه 285 کتاب مولف فداکاری امام حسین را روی نظریۀ اصالت عربی دانسته، در صورتی که ما شیعیان حضرت حسین (ع) را امام دانسته و از خودگذشتگی آن حضرت و یارانش را تنها به خاطر خدا و حفظ شعایر دین مبین اسلام می دانیم و واقعا این گونه فداکاری ها و جانبازی ها جز به خاطر دین و داشتن ایمانی قوی و محکم میسر نخواهد بود.
علت اینکه مسلم نمی خواست به خانۀ مختار بن ابی عبیده ثقفی برود شایعه ای بود که راجع به او وجود داشت و می گفتند که مختار در زمان حسین بن علی (ع) و معاویه، به شخص اخیر پیشنهاد کرده بود که اگر حکومت (جبال) را به او بدهند وی حاضر است که حسین بن علی (ع) را دستگیر نماید و به او تسلیم کند…
بعضی از مورخین شیعه نوشته اند که حسین (ع) قبل از اینکه اظهاراتش را بکند یعنی وصیت نماید سوره توبه را که سوره نهم قرآن می باشد خواند و بعضی این روایت را نپذیرفته اند و گفته اند حسین (ع) امام بود و معصوم، و امام معصوم گناه نمی کند تا اینکه توبه نماید وانگهی سور توبه را برای توبه کردن نمی خوانند بلکه مثل سایر سوره های قرآن آن را تلاوت می نمایند.
سر فصل های کتاب امام حسین و ایران شامل مطالب زیر می باشد: