کتاب امدادهای غیبی در زندگی بشر

این کتاب مشتمل بر چهار گفتار و یک مقاله است. عناوین گفتارها به ترتیب عبارتند از: خورشید دین هرگز غروب نمی‌کند، امدادهای غیبی در زندگی بشر، مدیریت و رهبری در اسلام، رشد اسلامی.

این اثر می‌ کوشد با نگاهی کلی به آیات مربوط به امدادهای غیبی، آنها را در ساختاری منظم ارائه دهد.

بنابر مطالب این کتاب، آیات متعددی در قرآن به امدادهای غیبی الهی اشاره دارد مانند «فرستادن سپاه نامرئی»، «یاری با فرشتگان»، «ایجاد آرامش در قلب‌ های مؤمنان»، «ایجاد ترس در دل‌ های دشمنان»، «فرستادن لشکر پرندگان» و «برهم زدن نقشه‌ های دشمنان».

آنچه اکنون به صورت یک رساله از نظر خواننده محترم می‌‏گذرد مجموع پنج‏ گفتار است که در زمان‌ها و مکان‌های دور از یکدیگر تکوین یافته‏‌اند . دو گفتار از این پنج گفتار، تا کنون مکرر به چاپ رسیده است، دو گفتار دیگر برای اولین بار چاپ و منتشر می‏‌شود و گفتار پنجم سرگذشت خاصی‏ دارد که اشاره خواهم کرد . گفتار اول ( خورشید دین هرگز غروب نمی‏‌کند ) زمانها بر همه اینها مقدم‏ است . این گفتار متن یک سخنرانی است که در سال ۱۳۴۵ شمسی مقارن ایام‏ " مبعث رسول اکرم " در دانشکده نفت آبادان ایراد و بلافاصله از ضبط صوت استخراج شد و پس از اصلاح و تدوین و تفصیل بیشتر چاپ و منتشر گشت. گفتار دوم ( امدادهای غیبی در زندگی بشر ) در سال ۱۳۴۶ مقارن نیمه‏ شعبان در دانشگاه پهلوی شیراز ایراد شد و پس از استخراج و اصلاح و یک‏ سلسله اضافات با گفتار اول توأم گشت و هر دو گفتار به صورت رساله‏ کوچکی به نام " امدادهای غیبی در زندگی بشر " مکرر چاپ و نشر یافتند .

در بخشی از کتاب میخوانیم:

كمک‌هاى غيبى گاهى به صورت فراهم شدن شرايط موفقيت است و گاهى به صورت الهامات و هدايت‌ها و روشنی‌ها و روشن‌بينى‌ها. ولى بايد دانست كه اين‌گونه الطاف غيبى، گزاف و رايگان نيست؛ چنين نيست كه انسان در خانه‌اش بنشيند، دست روى دست بگذارد و منتظر باشد «دستى از غيب برون آيد و كارى بكند». خير چنين انتظاراتى بر خلاف ناموس آفرينش است.

انْ تَنْصُرُوا الله يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ اقْدامَكُمْ؛ اگر خدا را يارى كنيد خداوند شما را يارى مى‌كند و ثابت‌قدمتان مى‌دارد. (محمّد/ ۷)

ببينيد يارى الهى را كه مدد غيبى است مشروط مى‌كند به يارى قبلى خدا يعنى به اينكه خدمت و عمل و مجاهدتى در راه خير عموم صورت بگيرد و مخصوصاً در راه خدا باشد يعنى لله و فى الله باشد؛ يعنى هم عمل و مجاهدت و كوشش شرط است و هم اخلاص و حسن نيّت.

و الَّذينَ جاهَدوا فينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ انَّ اللهَ لَمَعَ المُحْسِنينَ؛ آنان كه در راه ما كوشش و جدّيت به خرج مى‌دهند ما راه‌هاى خود را به آنها ارائه مى‌دهيم. خداوند با نيكوكاران است. (عنکبوت/ ۶۹)

در اين آيه نيز هم كوشش را و هم اينكه «در راه ما» باشد ذكر مى‌كند، هم صرف نيروى بدنى و هم صرف نيروى روحى را شرط قرار مى‌دهد و در اين صورت است كه هدايت و روشنى باطنى به انسان داده مى‌شود. مى‌بينيد كه سخن از مددهاى گزاف و رايگان نيست.

مولف : استاد شهید مرتضی مطهری