کتاب بلدچی

پس از سال‌ها جلد سوم «بلدچی»، منتشر شد. برای کسانی که پیش‌تر «بلدچی» را خوانده‌اند، این کتاب فراتر از یک اثر تاریخی-ادبی، رشته‌ اتصالی است که گروه های مختلف جامعه را با مفهوم وطن، شهید، شهادت، ایثار و جسارت، غم، ترس و اضطراب و… پیوند می دهد و از این رو انتشار جلد سوم به معنای ادامه ی داستانی ناتمام از گنجینه هویت بخش جنگ است.

«بلدچی» برای نسل رزمنده و جبهه رفته، تنها یک کتاب نیست. این اثر معنای زندگی کسانی است که جوانی خود را، نه در خیابان ها، پارک ها، بازارها، روستا و دانشگاه ها، که در لابلای خاکریزها، مرداب ها، رمل ها و باتلاق ها گذرانده اند و اکنون در آستانه پیری، گاهی با دریغ، گاه با اشک و گاه با خنده، بر فراز آن گذشته می‌نگرند و خود را خالقان بخشی تاریخ این کشور می دانند.

 این کتاب ناداستان و ضدروایتی است که قهرمانان را نه در قداست ازلی، بلکه در دل حوادث جنگ بر می‌سازد و به تصویر می‌کشد. نوجوان چهارده‌ساله‌ای که در عملیات رمضان، در اولین شب اعزام به خط مقدم، با پاتک شدید دشمن مواجه می‌شود و در میان آن همه اضطراب و فشار فقط به کمک  به دوست مجروح خود فکر می کند و او  را در سیاهی شب و موج انفجارهای ریز و درشت دو کیلومتر بر روی برانکارد حمل کند، نمونه‌ای از برساخت همین قهرمان‌های واقعی و انسانی از دل اتفاقات و رخدادهای جنگ است که «بلدچی» به ما نشان می‌دهد.

در عصر حواس پرتی و شتاب زدگی، انتشار جلد سوم «بلدچی» نه تنها یک دستاورد ادبی برای نویسنده، بلکه یک فرصت طلایی برای جامعه فرهنگی و سیاست گذاران است، تا با حمایت از بازنمائی و انتشار این سرمایه فرهنگی، یادآور شویم که دفاع مقدس برای ملت ایران تنها یک رویداد تاریخی نبود، بلکه مدرسه‌ای بود که در آن آموختیم همه با هم برای ایران کنار هم قرار بگیریم. از این منظر، «بلدچی» صرفاً یک اثر ادبی نیست، بلکه یک سند هویت‌ساز است که می‌تواند الهام بخش نسل امروز و فردا  باشد. در فضائی که تهدیدات مختلفی متوجه کشور است، بازخوانی چنین آثاری نه فقط ضرورت فرهنگی، که ضرورتی ملی است.